Do
skorzystania przez pracodawcę z wzajemnie uzgodnionego przez strony umowy
uprawnienia do wypowiedzenia umowy przez pracodawcę nie jest wymagane, aby w
umowie strony wskazały konkretne przyczyny wypowiedzenia terminowej umowy o
zakazie konkurencji. To pracodawca dokonując wypowiedzenia umowy o zakazie
konkurencji jest uprawniony do oceny, czy ustały już przyczyny uzasadniające
ten zakaz i ocena ta nie podlega kontroli sądowej, gdyż zależy od subiektywnego
uznania pracodawcy, dbającego o ochronę własnych interesów. Skorzystanie
przez pracodawcę z możliwości wcześniejszego zwolnienia pracownika z zakazu
konkurencji jest bezskuteczne z punktu widzenia uwolnienia się pracodawcy od
zapłaty odszkodowania i nie oznacza wygaśnięcia umowy o zakazie konkurencji. W
przypadku niewywiązywania się pracodawcy z wypłaty odszkodowania po zwolnieniu
z zakazu, pracownik zachowuje roszczenie o odszkodowanie, gdyż niewykonanie
zobowiązania z umowy wzajemnej nie prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania (art.
487 k.c. - 497 k.c.). Pracownik zwolniony z zakazu konkurencji staje przed
wyborem jednej z dwóch możliwości. Jeśli dalej będzie powstrzymywał się od
działalności konkurencyjnej, wykonując w ten sposób własne zobowiązanie umowne,
to ma prawo do żądania odszkodowania, gdyż odszkodowanie przysługuje z mocy
ustawy przez cały czas obowiązywania umowy z tytułu zachowania obiektywnie
zgodnego z treścią zakazu konkurencji. Jeśli zaś pracownik zwolniony z zakazu
podejmuje działalność konkurencyjną, to traci wierzytelność z tytułu
zobowiązania wzajemnego - art. 487 § 2 k.c.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 listopada 2014 r. (sygn. akt I PK 86/14)
Źródło: www.sn.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz